2015.SEOULO DAY WITH GEE EP02

โซล3องศาตอนนี้ เราฟินมาก

แต่ก่อนอื่น ช่วยตัดภาพไปที่ไทยด้วยค่ะ

"อยู่เกาหลีอีกแล้ว อิจฉา  เที่ยวเผื่อด้วยน้าจี "

" ไทยจะ 40 องศา จะสะบัดผ้าไม่ทันจะตากก็แห้งเลยค่ะ "




คอมเม้นต์มากมายจากเพื่อนๆที่ไทย
ทุกคนบ่นเป็นเสียงเดียวกันว่า " ไทย .. ร้อนมาก  "
ด้วยความที่เมื่อยตัวมากตั้งแต่เมื่อวาน

กลับถึงห้องทันทีก็หลับเป็นตายกันเลยทีเดียว ตื่นมาอีกที...ตี3

นั่งเช็คอากาศตอนนี้คือ  โอวว 3 องศา

แทบจะกดพิมพ์สเตตัสอวดเพื่อนๆที่ไทยกันแทบไม่ทัน

.


.
กดรีโมทดูทีวีไป  ขอนั่งทวนลิสต์สถานที่ที่จะไปของวันนี้ด้วยเลยละกัน

เราบอกแล้วว่า เรามาแบบชิวๆ" แพลนเราหลวมจริงๆ "

วันนี้ไม่มีอะไรมาก กะจะไปเดินเล่นที่บุกชอน เดินช้อปเพลินๆที่คาโรซูกิล

แล้วแว๊บไปกินมื้อเที่ยงร้านโปรดที่อัปกูจอง แค่นั้น

 (..แต่เอาเข้าจริงๆ
มันไม่แค่นั้นน่ะสิ .. )

พิกัด สถานี Anguk.  Exit.2
 ถึงแล้วทางออก 2 เดินมาเรื่อยๆเลยไม่ต้องกลัวหลง


เป้าหมายเราคือหมู่บ้านบุกชอน หรือ Bukchon Hanok Village
ว่าง่ายๆที่นี่ก็คือหมู่บ้านแบบดั้งเดิมที่ยังสมบูรณ์ของเกาหลี
มีทั้งแบบธรรมดา ไปจนถึงผู้ดีเก่าเลย

นอกจากจะได้เสพสถาปัตยกรรมโบราณ 

ก็ยังมีของกิน และงานฝีมือต่างๆให้เลือกดู เลือกซื้อกันอีกด้วย
ซึ่งที่นี่ก็ถือว่าเป็นไฮไลท์หนึ่งที่คนมาเที่ยวโซลต้องมา

แน่นอนว่าจะมีทัวร์มาลง ซึ่งย้ำว่าคนเยอะมากกกกก ก.ไก่ล้านตัว
เดินเบียดกันแน่นมากจริงๆ
ซัมเมอร์ที่แล้วที่เรามา แทบไม่มีที่ยืนถ่ายรูปกันเลยทีเดียว

รอบนี้เราเลยมาแก้ตัวใหม่ มาตั้งแต่9โมงเช้า
ถ้าใครอยากได้มุมถ่ายรูปสวยๆ คนไม่พลุกพล่าน แนะนำให้มาแต่เช้าแบบเรา

.

.


เดินถ่ายรูปไปซักพักจะว่าไปมันก็แอบหนาวอยู่นะเนี่ย
ลมพัดทีนี่เอาโค้ทมาปิดแทบไม่ทัน
เดินไปเรื่อยเจอมันหวานที่ตามหาที่มยองดงแต่ร้านมันปิดไปแล้ว
รู้สึกเฟลมาก เพราะรอบที่แล้วมาก็กินเกือบทุกวัน 

คอยดูกลับไทยจะทำกินเองให้ได้ สัญญาเลย

มันหวานหรือ 맛탕 สำหรับคนเกาหลีก็ถือว่าเป็นของกินเล่นที่หาซื้อได้ง่าย
แต่เอาจริงๆเราก็ตามหานานอยู่เหมือนกัน ดันมาเจอเอาซะที่นี่
วิธีทำก็ง่ายๆ โดยนำมันไปทอดหรือบางร้านก็ใช้วิธีย่าง
จากนั้นนำมันที่ได้มาเชื่อม แล้วโรยงาปิดท้าย  เสียบไม้สำหรับจิ้มพร้อมเสิร์ฟ

. .

น่าจะเจอกันมาตั้งนาน

. .

นี่เราไปโดนมา 2500 วอน  ยิ่งจิบชาผลไม้ที่ซื้อมาด้วยก็ยิ่งทวีคูณความฟิน

.

.

ต่อไปเราจะไปคาโรซูกิล ซึ่งก็ห่างจากนี่อยู่พอสมควร
พิกัด สถานี Sinsa . Exit.8



ทันทีที่ก้าวขาขึ้นบันไดจากใต้ดิน  

" ซวยละ ! "


อาการปวดจากการเดินของเมื่อวาน
บ่าเรา.. ขาเรา ..
ปวดมากจนรู้สึกว่า

อยากจะกลับเกสท์เฮ้าส์ตอนนี้เลย ..

"ถ้ากลับเกสท์เฮ้าส์ แพลนวันนี้คือจบ "

เรายอมรับว่าไม่เคยปวดขนาดนี้มาก่อน
อาจเพราะเมื่อวานเป้หนักมาก แถมเราเดินเยอะ ทางก้เนินทั้งนั้น
ถ้าไม่กลับตอนนี้ก็คือต้องหาร้านยา

.

.

ในที่สุดก็เจอ..ร้านขายยาใกล้ๆทางออกใต้ดิน !!

แต่ ..ปัญหาคือ จะสั่งยายังไงเป็นภาษาเกาหลี ?

ทันทีที่เดินเข้าไป เภสัชกรทักทายมาเป็นภาษาเกาหลี
เราก็ต้องพึงตัวเองก่อน อันดับแรกเดินวนทั้งร้านหายาที่ดูจะตรงกับการช่วยคลายกล้ามเนื้อที่สุด
เจอแล้วคือพลาสเตอร์ติดหลัง เลยตัดสินใจเดินไปถามเป็นภาษาอังกฤษ
พร้อมกับพูดเกาหลีไปประมาณว่าเราปวด แล้วชี้ไปที่น่อง กับบ่าเรา 

เค้าเลย  " อ๋าาาาาา ชัมกัมมันโย๊" เรานี่ยิ้มเลย
โอเคเค้าเข้าใจ เราได้เสปรย์คลายกล้ามเนื้อมา จ่ายเงินละฉีดมันในร้านนั่นแหละ


เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..

คนเกาหลีอาจพูดอังกฤษไม่เก่งก็จริง

แต่เค้าพร้อมจะทำทุกวิถีทางเพื่อสื่อสารกับเรา

และการจำศัพท์เกาหลีง่ายๆไว้บ้าง
ก็ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะบางทีมันก็จำเป็น

.


.

โอเค พร้อมแล้วนะ .. เริ่มจาก
เดินไปเรื่อยๆไม่กี่บล็อค มองไปซ้ายมีจะเห็นซอยใหญ่ที่คนเยอะๆนั่นแหละใช่เลย
หาไม่ยากจริงๆ เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเนอะ

ที่นี่เปลี่ยนไปไม่มาก จะเปลี่ยนก็ตรงที่มีร้านเพิ่มมากขึ้นแค่นั้น

แต่ที่จะไม่แวะไม่ได้คงจะเป็น Line Friends Store นี่เอง
เพราะขนาดคนเกาหลีเองยังมากันแบบร้านแทบแตก เรานี่อึ้งไปเลย

ข้างในจะมีทั้งคาเฟ่ที่ชั้นล่างสุด ชั้นถัดๆขึ้นไปก็จะเป็นช้อปสินค้าจากไลน์ทั้งหมด
สำหรับคนที่ชื่นชอบหมีบราวน์ โคนี่ บลาบลา นี่พลาดไม่ได้
เราเลยอิงกระแสไปถ่ายรูปกับตุ๊กตาหมีบราวน์ตัวใหญ่ที่หน้าร้านมาจนได้
เขินนะอุตส่าพูดเกาหลีให้เค้าถ่ายให้ ได้มาสองสองรูปแน่ะ





.

.

ช้อปจนเหนื่อย ความหิวก็มาละฮะ ท้องร้องงงงงงงงงง
ร้านที่จะไปกินกัน เป็นร้านที่เราบอกว่ามาเกาหลีทีไรก็จะต้องไปกิน
เป็นร้านที่เหมือนจะเน้นขายข้าวปั้น แต่มีเมนูเส้นๆให้กินเยอะดี 

ที่สำคัญที่อร่อย และถูกมาก 

ทางไปก็ไม่ยากเลย เพราะเราสามารถเดินเชื่อมจากที่นี่ได้ด้วย
แค่เดินจนสุดคาโรซูกิลแล้วเลี้ยวขวา  จากนั้นแค่เดิน..  เดินไปเรื่อยๆ 

จนเจอซอย Apgujeong-ro 28 gil นั่นแหละใช่เลย





หรือถ้าใครจะตั้งใจมานี่อย่างเดียว สายตรงมาเลยก็ได้

พิกัด สถานี Apgujeong. Exit.5 

ถึงแล้ว ร้านนี่อยู่ใกล้ทางออก5เลย จะว่าร้านแรกของซอยก็ได้นะ
ชื่อร้าน คิมบับคาเฟ่
เข้าไปถึงกับตกใจ เพราะเข้าไปอาจุมม่าเจ้าของร้านจำเราได้ด้วย
เราชอบร้านนี้ที่ลูกค้าส่วนมากเป็นคนเกาหลี จะน้อยมากที่เป็นนักท่องเที่ยวมากิน
เวลากินเราก็จะฟินเหมือนตัวเองเป็นคนเกาหลียังไงยังงั้นเลย

ทุกอย่างที่นี่เรียกว่าเกือบจะบริการตัวเองทั้งหมด
ตั้งแต่เข้ามาสั่งอาหารแล้วหยิบไปให้ที่เคาเตอร์ 

หยิบน้ำดื่มเอง ตักกิมจิ ซุป เครื่องเคียงอื่นๆเองได้ เพิ่มได้เรื่อยๆ
ส่วนใหญ่ร้านในเกาหลีก็จะเป็นแบบนี้

รอบนี้ตอนแรกก็ตั้งใจจะมากินหมี่เย็นเหมือนเดิมเพราะติดใจรสชาติ
แต่ด้วยความที่ว่าอากาศหนาวเลยเปลี่ยนเป็นเมนูร้อนๆดูบ้าง 

แต่ก็ไม่พลาดที่จะสั่งข้าวปั้นมาด้วย เพราะมันถือว่าเป็นซิกเนเจอร์ของร้านเค้า
ปกติเราไม่ชอบกินของร้อนแต่นี่ยอมได้ เพราะมันอร่อยมาก

ถึงห้อง..
เรานี่กอดกระป๋องสเปรย์คลายกล้ามเนื้อหลับแบบไม่รู้ตัวกันเลยทีเดียว
ไม่ไหวแล้ววววว

see you tomorrow 

_______________________________________________________________

#  hashtag

instagram @geejourneys
twitter #seoulodaywithgee